Dolnoserbski pšawopis

Pśistupnje se płaśece pšawidła dolnoserbskeje ortografije a interpunkcije. Wuchadnišćowy tekst su wótpowědne knigły Manfreda Starosty w drugem nakłaźe z lěta 1982¹. Změny, ako bazěruju na nowych póstajenjach Dolnoserbskeje rěcneje komisije, su se wót sobuźěłaśerjow Serbskego instituta do teksta zaźěłali. Z kliknjenim na »woglědaś se pśeměnjenja« jo móžno, se dane stawizny změnow pokazaś daś. Dokradnjejše informacije wó wobźěłowanju teksta namakajośo w informacijach.

¹ Starosta, Manfred, Niedersorbische Orthographie und Interpunktion. Regeln. (2., bearbeitete Auflage). Domowina-Verlag: Bautzen/Budyšyn, 1982.

Pisanje šć w posesiwnych adjektiwach a mjenjach wobydlarjow, wótwóźonych wót mjenjow jsow a městow ako kóńce na -sk(a)

N15

[schwalone 2014-11-11]

Posesiwne adjektiwy a mjenja wobydlarjow, kótarež su wótwóźone wót mjenjow jsow a městow typa Lipsk, Lěsk, Niska pišu se ze -šć-. [Póstajenje maka se z ludowym wugronom a jo etymologiski korektne (*skj kontinuěrujo se w dolnoserbšćinje ako šć, pśir. ruski – rušćina). Dotychměst płaśece rědowanje, až pišo se -sč-, njejo wótpowědowało daniž wugronu, daniž etymologiskim zasadam.]

Pśikłady:

Depšćański, Glinšćański, Lipšćański, Lěšćański, Minšćański, Nišćański

Depšćanaŕ, Glinšćanaŕ, Lěšćanaŕ, Lipšćanaŕ, Minšćanaŕ, Nišćanaŕ