Dolnoserbski pšawopis

Pśistupnje se płaśece pšawidła dolnoserbskeje ortografije a interpunkcije. Wuchadnišćowy tekst su wótpowědne knigły Manfreda Starosty w drugem nakłaźe z lěta 1982¹. Změny, ako bazěruju na nowych póstajenjach Dolnoserbskeje rěcneje komisije, su se wót sobuźěłaśerjow Serbskego instituta do teksta zaźěłali. Z kliknjenim na »woglědaś se pśeměnjenja« jo móžno, se dane stawizny změnow pokazaś daś. Dokradnjejše informacije wó wobźěłowanju teksta namakajośo w informacijach.

¹ Starosta, Manfred, Niedersorbische Orthographie und Interpunktion. Regeln. (2., bearbeitete Auflage). Domowina-Verlag: Bautzen/Budyšyn, 1982.

B, b

bab|ka

ba|bu|š|ka

ba|ger, ba|ge|ra

ba|g|no

ba|ch|taś

bak|te|ri|ja

bał|ka

bał|ma

bał|mja|ny

bamž, bam|ža

bam|žoj|s|ki

ba|naŕ

ba|nja

baršć, bar|š|ća

bar|wjeńk

bas

ba|s|cyc|ka

ba|seń, ba|s|ni

ba|s|ka

ba|s|keńk

ba|s|ket|ball

ba|s|lar|nja

ba|ta|ljon

ba|žu|la

beef|steak

bej|ny

ber|gar|s|t|wo [woglědaś se pśeměnjenja]

byr|gar|s|t|wo ber|gar|s|t|wo

bě|d|ny

bě|łašk

běłk

bě|lizń, bě|li|z|ni

běr|tyl

bě|žaś

bě|že|cy

bě|źiś se

bi|buš

bi|jaŕ

bio|gra|fi|ja

bi|s|kop

bi|śe

bi|t|wa

bi|t|wi|š|ćo

bja|t|kaŕ

bła|zan

bła|zań|s|t|wo

bło|mje, bło|mje|nja

bło|na

Bło|śa|nar|ka

Bło|śa|naŕ

bło|śań|s|ki

błoś|co

Bło|ta

bło|t|ko

bło|to

błud

błu|d|ni|ca

błu|źe|nje

błysk, bły|s|ka

błyšć, bły|š|ća

bły|š|ćaś

bla|ma|ža

blě|duč|ki

blě|du|š|ki

blě|źeś

bli|s|ki

bli|s|kosć

bliž, bli|ža

bliź|co

bo|b|ra

bo|ber, bo|b|ra

bo|gaśc, bo|gaś|ca

bo|gat|s|t|wo

bo|gi

bó|ja|z|nik

bó|jazń, bó|ja|z|ni

bó|śon

bó|že|mje

bóž|ko

bra|š|ny

bratš, bra|tśi

bra|tšoj|s|t|wo

bra|tśik

brě|mje, brě|mje|nja

bri|t|wej

brjeńk

brjog, brjožk

brjuch, brju|š|ko

brojś, brojm

broń, bro|ni

bro|z|da

brož|nja

bud|kaŕ

Bu|dy|šyń|s|ki

bu|źak

by|d|leń|ko

by|tš|niś

by|tšy

by|tśiś se

bźez|dźěk

bźez|dźěł|ny

bźez|pšaw|ny