Wězba pismikowu ‹dź›
Wězba pismikowu ‹dź› se wugranja ako [d͡ʑ]
w kuždej poziciji (mimo wuzuka)
Pśikłady: gnězdźiś, jězdźaŕ, rozdźěl, pódźaržowaś
Pokazka: Gaž stoj wězba pismikowu ‹dź› na šawje morfemowu (na granicy mjazy dwěma morfemoma, na pś. mjazy prefiksom a bazowym morfemom), móžo se wóna teke ako slěd dweju zukowu ([d][ʑ] resp. [t]-[ʑ]) wugranjaś: pódźaržaś, pódźaržowaś.
Glědaj teke: Asimilacija.
Wězba pismikowu ‹dź› se wugranja ako [t͡ɕ]
we wuzuku
Pśikłady: gózdź
Wězba ‹dź› njewustupujo w indigenych słowach na zachopjeńku słowa abo morfema.