Pismik ‹n›
Pismik ‹n› se wugranja ako [n]
w kuždej poziciji (z wuwześim pozicije pśed ‹ě›, ‹i›, ‹j›, ‹g›, ‹k›)
Pśikłady: snadny, ned, dawno, nutś, zranliwy, tenraz, handaś, kenž, wósobinski, kuntworka, kwantśaś, pón, suseźin, cołn
Pismik ‹n› se wugranja ako [ŋ]
pśed ‹g›, ‹k›
Pśikłady: wingel, janglenje, błonka, znank
Glědaj teke: Asimilacija.
Pismik ‹n› se wugranja ako [ɲ]
pśed ‹ě›, ‹i› (pśir. wokale)
Pśikłady: ně, niś, kněz, funkcioněrowaś, wogniško
Glědaj teke: Palatalizacija.
gromaźe z ‹j› pśed ‹e›
Pśikłady: njedobry, malsnje, zranjenje
Pokazka: Gaž lažy mjazy ‹n› a ‹j› šaw morfemowu (granica mjazy dwěma morfemoma), ga wugranja se [n][j]: injekcija.
Glědaj teke: Palatalizacija.
Pismik ‹n› se wugranja ako [ɲ] abo ako [n]
pśed ‹j›‹a›, ‹j›‹o›, ‹j›‹u›
Pśikłady: njasć, njok, zrownju, šyndaŕnja, njabogi
Glědaj teke: Palatalizacija.