Pismik ‹ó›
Pismik ‹ó› se wugranja ako [ɛ] abo ako [ɨ] abo ako [ʊ]
w kuždej poziciji (z wuwześim pozicije pśed ‹j›)
Pśikłady: kóńc, kóńc, kóńc; dowóźiś, dowóźiś, dowóźiś; bósy, bósy, bósy; pó, pó, pó
Pokazka: Kuždy powědaŕ dejał se rozsuźiś za jadnu z wariantow a ju pón we wobłuku jadnogo teksta konsekwentnje nałožowaś.
Pokazka: Zukowe dataje k internetowemu słownikoju (gl. dolnoserbski.de/dnw) wopśimjeju z techniskich zawinow normalnje jano (nejwěcej rozšyrjonej) warianśe [ɛ] a [ɨ].
Pismik ‹ó› se wugranja ako [e] abo ako [ɛ]
pśed ‹j›
‹ó› njewugranja se z wukulowaśonyma guboma, pótakem nic ako [ɵ] (gl. bok nimskorěcneje Wikipedije wó zuku), [œ] (gl. bok nimskorěcneje Wikipedije wó zuku) abo [ø] (gl. bok nimskorěcneje Wikipedije wó zuku). Wěcej wó tom: Kaulfürst 2019, b. 20.
Glědaj teke: Rozdźěle pśi wugronjenju (dolnoserbšćina – nimšćina).