Wugronjenje

Zuk [u] wugranja se pódobnje ako nimske dłujke u w słowach ako Uhr, Mut, du, ale w normalnem paźe nic dłujki. Dłujkosć wokala jo w dolnoserbšćinje powšyknje njerelewantna. Weto jo we wjelich indigenych słowach dłujke wugronjenje mólece. Wěcej wó tom: Kaulfürst 2019, b. 11-12.

Na zachopjeńku słowa (teke pó nimym ‹h› abo ‹w›) njewugranja se normalnje žedno zaknyknjenje (gl. bok nimskorěcneje Wikipedije wó zuku).

Glědaj: Pismik ‹u› wugranja se w indigenych (zderbnjonych) serbskich słowach zasadnje ako [u]. W nimšćinje pak stoj pismik za [u] (na pś. w słowach ako du, Uhu), zrownju pak teke za [ʊ] (gl. bok nimskorěcneje Wikipedije wó zuku), na pś. w słowach und, Guss, Mutter. Toś togo wugronjenja dejali se w serbšćinje w kuždej poziciji w słowje wobijaś.

Pśiznamjenja

• zawrěty
• slězny
• wukulowaśony
• spiwny

Wótpowědujuce pismiki

Zuk [u] wótpowědujo:

• pismikoju ‹u›
  • w kuždej poziciji

Pśikłady

• Hus
• pśesunuś
• zuk
• pśipóslědku
• bus
• unija

Pokazki

Pśir. zuka [ɨ], [ʊ].

Bok Wikipedije wó zuku (nimski)