Zuk [lʲ]
Wugronjenje
Zuk [lʲ] rozeznawa se wót [l] jano z tym, až wugranja se měki. Kśebjat jězyka pśibližyjo se pśi tom twardemu njebju (palatumoju, gl. Tabela zapśimjeśow).
Jo móžno se ten pógib jězyka wuwědobniś z tym, až pśechada se wóspjet pomałem a mimo pśetergnjenja wót wokala [a] na [i] a zasej slědk. Pśi tom njedejali cele wědobnje poziciju gubowu změniś, ale se jano koncentrěrowaś na pógib jězyka.
Gaž jo rozdźělne połoženje jězyka se wuwědobniło, móžomy rozdźěl mjazy [l] a [lʲ] zwucowaś: Wótchylenje pśi wugronjenju [l] a [lʲ] jo słyšaś, gaž konfrontěruju se słowa ako nimske Latz [lat͡s] a dolnoserbske lac [lʲat͡s]. Rozdźěl w realizaciji ‹l› nastanjo głownje pśez to, až kśebjat jězyka se twardemu njebju (palatumoju) dalej pśibližyjo.
Pśiznamjenja
Wótpowědujuce pismiki
Zuk [lʲ] wótpowědujo:
Pśikłady
Pokazki
Pśir. zuk [l].
Glědaj teke: Ortografiske wóznamjenjenje měkosći, Rozeznawanje twardy : měki.