Wugronjenje

Zuk [wʲ] rozeznawa se wót [w] jano z tym, až wugranja se měki. Kśebjat jězyka pśibližyjo se pśi tom twardemu njebju (palatumoju, gl. Tabela zapśimjeśow).

Jo móžno se ten pógib jězyka wuwědobniś z tym, až pśechada se wóspjet pomałem a mimo pśetergnjenja wót wokala [u] na [y] (dłujke nimske ü ako w słowje Mühe, gl. bok nimskorěcneje Wikipedije wó zuku) a zasej slědk. Pśi tom njedejali cele wědobnje poziciju gubowu změniś, ale se jano koncentrěrowaś na pógib jězyka.

Gaž jo rozdźělne połoženje jězyka se wuwědobniło, móžomy rozdźěl mjazy [w] a [wʲ] zwucowaś: Wótchylne wugronjenje mjazy wy [wɨ] a wě [wʲɪ] resp. strowe [ˈstrowɛ] a strowje [ˈstrowʲɛ] nastanjo głownje pśez to, až kśebjat jězyka se twardemu njebju (palatumoju) dalej pśibližyjo.

Pśiznamjenja

• spiwny
• labialno-welarny
• aproksimant
• měki

Wótpowědujuce pismiki

Zuk [wʲ] wótpowědujo:

• pismikoju ‹w›
  • pśed ‹ě›, ‹i› (pśir. wokale)
  • gromaźe z ‹j› pśed ‹e›
  • (ako jadna z wariantow) pśed ‹j›‹a›, ‹j›‹o›, ‹j›‹u›

Pśikłady

• wěra
• barwik
• wjelež
• pławjaŕ

Pokazki

Pśir. zuk [w].

Glědaj teke: Ortografiske wóznamjenjenje měkosći, Rozeznawanje twardy : měki.