pśed ‹a›, ‹e›, ‹o›, ‹u›, ‹y› (pśir. wokale)

Pśikłady: cakaś, cerkwja, cołn, cuś, cybula, znicyś, znicowaś, wótstarcenje, znicaŕ, pókšacujucy

Pokazka: Kombinacija ‹c›‹i› resp. ‹c›‹ě› wustupujo jano we wupóžycenjach.

pśed ‹l›, ‹ł›, ‹m›, ‹n›, ‹r›, ‹w› (pśir. sonoranty)

Pśikłady: noclěg, cło, jacmjeń, rěcny, zacrěś, zacwiblowanje

pśed ‹c›, ‹ć›, ‹ch›, ‹k›, ‹p›, ‹ś›, ‹t› (a potencielnje pśed drugimi njespiwnymi obstruentami)

Pśikłady: kóccycka, pócćiwosć, pšecchytanje, wobrycka, žwack, paleńcpalaŕ, šapoctej

Pokazka: Kombinacija ‹c›‹c› realizěrujo se pó źěłach zjadnorjona ako [t͡s]: kóccyny.

we wuzuku

Pśikłady: wupjac, hynac, raźc, źiśelc

pśed ‹b› a potencielnje pśed ‹d›, ‹g›, ‹z›, ‹ž›, ‹ź› (pśir. spiwne obstruenty)

Pśikłady: licba, wucba

Pokazka: ‹c› wustupujo pśed hynakšymi spiwnymi obstruentami ako ‹b› jano na šawje morfemowu (na granicy mjazy dwěma morfemoma). W takich padach móžotej wobej zuka se wugranjaś jasnje wót se źělonej. ‹c› wóstanjo pótom njespiwne: tysacgłosny.

Glědaj teke: Asimilacija.