Pismik ‹f›
Pismik ‹f› se wugranja ako [f]
pśed ‹a›, ‹e›, ‹o›, ‹u›, ‹y› (pśir. wokale)
pśed ‹l›, ‹m›, ‹n›, ‹r›, ‹w› (pśed sonorantami z wuwześim pozicije pśed ‹j›)
pśed ‹c›, ‹k›, ‹s›, ‹ś›, ‹t› (a potencielnje pśed drugimi njespiwnymi obstruentami)
we wuzuku
Pismik ‹f› se wugranja ako [fʲ]
pśed ‹ě›, ‹i› (pśir. wokale)
Pśikłady: skartografěrowaś, fidle
Glědaj teke: Palatalizacija.
gromaźe z ‹j› pśed ‹e›
Pśikłady: pśitrjefjece
Glědaj teke: Palatalizacija.
Pismik ‹f› se wugranja ako [f] abo ako [fʲ]
pśed ‹j›‹a›, ‹j›‹o›
Pśikłady: pótrjefjony, fjord, trjefjachu
Glědaj teke: Palatalizacija.
Pismik ‹f› se wugranja ako [v]
potencielnje pśed ‹b›, ‹d›, ‹g›, ‹z›, ‹ž›, ‹ź› (pśir. spiwne obstruenty)
Pśikłady: Afghanaŕ
Pokazka: ‹f› wustupujo pśed drugimi spiwnymi obstruentami ako ‹g› jano na šawje morfemowu (na granicy mjazy dwěma morfemoma). W takich padach móžotej se wobej zuka wugranjaś jasnje wót se źělonej. ‹f› wóstanjo pótom njespiwne: šefdramaturg.
Glědaj teke: Asimilacija.
Zuk [f] njesłuša k zderbnjonemu inwentaroju zukow dolnoserbšćiny.