Wugronjenje

Zuk [j] wugranja se pódobnje ako ‹j› w nimskich słowach ako ja, jeder. Glědaś dej se na to, až wugranja se w nimšćinje ‹j› cesto ako šurowański zuk (frikatiw) [ʝ] (gl. bok nimskorěcneje Wikipedije wó zuku) město aproksimanta [j]. Togo wugronjenja dejali se w serbšćinje wobijaś. Pla zuka [j] jadna se wó [i], kótarež njama gódnotu złožki, na pś. w nimskem słowje ge.nial (dypk markěrujo granicu złožkowu).

Rozdźěl mjazy (w serbšćinje njewužywanym) [ʝ] a typiskim serbskim [j] jo słyšaś w slědujucych pśikładach: nimski ja [ʝa] – dolnoserbski ja [ja], nimski Jot [ʝɔt] – dolnoserbski jot [jɔt].

Pśiznamjenja

• spiwny
• palatalny
• aproksimant
• měki

Wótpowědujuce pismiki

Zuk [j] wótpowědujo:

• pismikoju ‹j›
  • pśed wokalami w zazuku złožki (nic pak, gaž stoj pśed ‹i› a zrownju pó jadnom drugem wokalu)
  • (ako jadna z wariantow) pó ‹b›, ‹d›, ‹f›, ‹g›, ‹k›, ‹m›, ‹n›, ‹p›, ‹r›, ‹w› (pśir. konsonanty) pśed ‹a›, ‹o›, ‹u› (nic pak, gaž ‹j› stoj w zazuku złožki)

Pśikłady

• jajo
• jeje
• naju
• pjacony

Pokazki

Pśir. zuki [i], [i̯], [ɪ̯].

Bok Wikipedije wó zuku (nimski)