Pismik ‹p›
Pismik ‹p› se wugranja ako [p]
pśed ‹a›, ‹e›, ‹o›, ‹ó›, ‹u›, ‹y› (pśir. wokale)
pśed ‹l›, ‹ł›, ‹m›, ‹n›, ‹r›, ‹w› (pśed sonorantami z wuwześim pozicije pśed ‹j›)
Pśikłady: pluwaś, płakaś, papmašej, gropny, doprědka, stipwizita
pśed ‹c›, ‹ch›, ‹f›, ‹k›, ‹s›, ‹š›, ‹ś›, ‹t› (a potencielnje pśed drugimi njespiwnymi obstruentami) (nic pak w zazuku pśed ‹c› a ‹t›)
Pśikłady: skopcyk, pcha, topforma, kupka, psyk, pšycka, kopśiwa, pśepšosba, ceptaŕ
we wuzuku
Pismik ‹p› se wugranja ako [pʲ]
pśed ‹ě›, ‹i› (pśir. wokale)
Pśikłady: pisaś, pěty, topiś, zepěraś
Glědaj teke: Palatalizacija.
gromaźe z ‹j› pśed ‹e›
Glědaj teke: Palatalizacija.
Pismik ‹p› se wugranja ako [p] abo ako [pʲ]
pśed ‹j›‹a›, ‹j›‹o›, ‹j›‹u›
Pśikłady: pjacywo, wochropjowaś, łapju
Glědaj teke: Palatalizacija.
Pismik ‹p› se wugranja ako [b]
potencielnje pśed ‹b›, ‹d›, ‹g›, ‹z›, ‹ž›, ‹ź› (pśir. spiwne obstruenty)
Pśikłady: žonopžołty
Pokazka: ‹p› wustupujo pśed spiwnymi obstruentami jano na šawje morfemowu (na granicy mjazy dwěma morfemoma). W takich padach móžotej wobej zuka se wugranjaś jasnje wót se źělonej. ‹p› wóstanjo pótom njespiwne: stopdroga.
Glědaj teke: Asimilacija.